Анашым

Жаз. Анашым

Көнілді жаз,тамаша,

Жалғасын оқу

Еңбек. Анашым. Туған жер

Иығына арқан сап арба айдаған,

 

Жалғасын оқу

Кетпе! Кетпе! Кетпе!

Көршілерінің үйінде болған бір күн бұрынғы тойдың әңгүдігінен кейін, оның өмірі астан-кестен болған еді. Бұл үйде, бұл көшеде, бұл маңайда бұдан былай қала алмайтын еді.
Соншама жыл бірге өмір сүрген болса да, тіпті әйеліне де «Қош бол!» деп айтпай есіктен үнсіз шығып кетті. Артынан әйелі қалжыраған дауыспен жалбарынып жатқан еді:

Жалғасын оқу
1 2