Жолбарыс  бір  түлкіні   ұстап   алады.  Түлкі   құйрығын бұлаңдатып, тұмсығын жоғары көтеріп:
   - Мені жей алмайсың! Мен осы орманға қожалық етуге келгенмін, - дейді.
     Жолбарыс түлкіге олай бір, былай бір қарап, сенбей:
     - Мүмкін емес,— дейді.
   - Сенбесең,  менімен  бірге  орманға  жүр.   Ондағы   барлық аңдардың  менен  қалай қорқатынын  өз  көзіңмен  көр, - дейді түлкі.
   Жолбарыс бұған келіседі. Түлкі жолбарыстың алдына түсіп, паңдана жүріп отырады. Жолбарысты көріп аңдар мен құстар зәресі ұшып, тым-тырағай қашады, ұялары мен індеріне тығылады, аспанға ұшады. Ал қу түлкі басын онан сайын көтере түсіп:
     - Ал, енді көзің жеткен шығар! Менен қорықпайтын жан бар ма тірі?-деп мақтанады. 
     - Я, сен шынында да айбарлы екенсің,- деп алданған жолбарыс жайына кетеді.

• Қу түлкі