Бір замандарда әкім (уәли) қызметінде болған бір кісінің тамаша бақшасы бар еді. Түрлі-түсті гүлдермен безендірілген, нағыз жанның тыныш табатын, демалатын жер еді. Бір күні әкім осы бақшасына келеді. Бұл жерде бағбанның әйелін көреді. Бұл әйел өте сұлу болатын. Әкім бір сылтаумен әйелдің күйеуі болған бағбанды бір жұмыс тапсырып сыртқа жібереді. Әйелге: